Terug naar

Sharlih.nl

Terug naar:

Onverborgen Werkelijkheid



Er was eens en er is iets wat er altijd zal zijn. Het is wonderlijk spul, het is nergens niet, dus overal. Woest en ledig, volmaakt stil, er zijn eigenlijk geen woorden voor om het te beschrijven. Toch schrijft het ook deze woorden, bestaan de woorden uit dat wonderlijke spul en worden ze er ook door gekend.



Wonderspul

Zonder dat er ook maar iets bijkomt, verandert of verdwijnt van die volmaakte, nooit eindigende overvloed, vibreert het en speelt het in en met zichzelf. Als uit een toverlantaarn ontstaat er een fantastisch schouwspel van Licht. Uit die oceaan van Licht lijken de ontelbare schakeringen van de verschijnselen te ontstaan. Dat wonderlijke, vormloze transparante spul is de potentie van alles. Het heeft een onuitputtelijke energie en krijgt nooit genoeg van dat spel waarin het soms een tijdje net doet alsof het iets anders is dan zichzelf. Vooral als het zich voordoet als een mens, waarin het een brein en denkvermogen heeft geschapen, lijkt het zichzelf te verliezen in zijn eigen schepping. Het moet zichzelf als geheel ook (even) vergeten wil het kunnen proeven van de ogenschijnlijke dualiteit.


In het begin geniet het met volle teugen van het sprookje dat het zelf bedacht heeft. Verwondering, schoonheid, geluk, pijn en verdriet, o wat spannend allemaal! Wat valt er veel te beleven. Het gaat zo op in zijn individuele spel als een kind wat de tijd vergeet.  

Alleen in dit geval is het net andersom. Die wonderlijke, allesomvattende, vormloze substantie die zich lijkt te beperken tot iets met een naam en vorm, is zijn onbegrensde en tijdloze aard vergeten. Het is zo in de ban geraakt van zijn eigen creatie dat het niet meer ziet dat afgescheidenheid een spel is dat zich afspeelt in die altijd aanwezige Eenheid die het zelf is.


Bijna iedereen lijkt te worden meegezogen in dat spel. Er wordt niet meer gezien dat 'ik, de ander en de wereld' naadloos met elkaar verbonden zijn. Al die aparte 'ikjes' missen iets en zijn bang en kwetsbaar geworden. Alleen het eigenbelang telt.

Omdat we al het andere niet meer als onszelf herkennen wordt er behoorlijk vals gespeeld. Op een door ons uitgebuite en vergiftigde planeet bestrijden, onderdrukken en vermoorden we elkaar. Niet dat er ook maar echt iets zou kunnen gebeuren met dat wonderlijke spul, onze onverwoestbare aard!






Maar dat even terzijde, want er zijn maar weinigen die dat weten en de rest van de mensheid leeft in de veronderstelling dat hij geboren is en dus maar tijdelijk bestaat. Dat is een enorm ingeprente overtuiging geworden, die zo levensecht lijkt en voelt.

Het is echter het tijdloze, altijd aanwezige Wonderspul dat elke tijdelijke vorm en ervaring zijn werkelijkheid verschaft. Men verwart de vergankelijke verpakking met de onvergankelijke inhoud.



Bijna-levenservaring

Toch bestaat er ieder moment de mogelijkheid dat het spel wordt onderbroken en dat het Wonderbaarlijke zichzelf weer als zodanig herkent. Ieder moment is er die open uitnodiging van  dat magische Geheel dat elke ervaring doorstraalt. Maar meestal merken we het pas op als het spel niet meer zo voldoet. Dan gaan er alarmbellen rinkelen. Als dat Wonderspul zou kunnen praten zou het zeggen: "Wakker worden! Dit spel is niet echt! Je neemt je gedachten te serieus. Je bent niet die pijn, angst en onrust. Laat die emoties met rust, dan kan je het Leven, dat Ik Ben weer voelen. Je hebt lang genoeg gespeeld en gedaan alsof. Herken mij weer. Ik ben het die je 's morgens wakker maakt, je laat kijken, lopen en leven! Ik ben altijd bij je. Denk je echt dat je zonder mij ook maar een vinger kan bewegen? Ik wil alleen maar door jouw ogen van mijn schepping genieten. Herken jezelf als Mij, dan hoef je geen genoegen meer te nemen met een bijna-levenservaring!"


Zelfs als het Wondergoedje in een menselijke vorm zich zijn ware Aard weer herinnert en het zich in alles herkent, is het nog niet gemakkelijk om die ontdekking met zogenaamde andere mensen te delen. Meestal wordt de boodschap dat alles Een is en afgescheidenheid een illusie is, niet zomaar gezien of gewaardeerd. Er is teveel geïnvesteerd in de illusie, er staat nog teveel op het spel. Dan wordt de boodschapper van de Waarheid al gauw als een spelbreker gezien.


Zelfs voor degenen die wel dat risico durven nemen om het spel te beëindigen is het niet gemakkelijk om de spelregels aan hun laars te lappen en een time out te nemen. Alleen in de rust, de stilte kan onderzocht worden wie dat spel nu eigenlijk bedacht heeft.



Een liefdevolle daad

Dan zijn er ook nog spelers die tegen wil en dank buitenspel worden gezet. De zogenaamde 'mislukkelingen' die niet goed konden meekomen in de strijd om het bestaan.

Ze worden gezien als de 'verliezers'. Maar ook al is dat pijnlijk, ze hebben nu de kans om te ontdekken waarom ze zijn uitgeschakeld.

Het blijkt achteraf toch een liefdevolle daad te zijn geweest, als gezien wordt dat wat ze uit handen is geslagen een illusie was. Dan blijken de verliezers de winnaars te zijn.





HET BEWUST

ONBEWUSTE

SPEL


‘Het Bewust Onbewuste Spel’ in InZicht, tijdschrift voor non-dualiteit en zelfonderzoek.

NUMMER 2 . MEI 2016

De zogenaamde 'mislukte persoonlijkheid' heeft niets meer te verliezen en kan dan gemakkelijker worden doorzien als niet werkelijk. Het is dat Wonderspul - het Ongecreëerde - dat zich dan door de oplossende structuur van het ego kan openbaren. Het wordt ook wel het Heilige, het Hoogste, de Waarheid, of God genoemd, tegenwoordig beter bekend onder de naam Bewustzijn. Maar zelf weet het niet dat wij het Bewustzijn noemen, of God of wat dan ook. God klinkt zo verheven en ver weg, Bewustzijn klinkt weer zo alledaags en gewoon. Het is het Naamloze onder vele namen bekend, verguisd en aanbeden, maar eenmaal herkend wordt het een alledaagse verwondering!


Maar of je nou God zoekt of jezelf, het zoeken is altijd een uitgaande beweging die je eindeloos bij jezelf vandaan kan houden. Stop met zoeken. Je bent geen ding, geen creatie. Het denken is zelf een object en kan daarom alleen maar de objecten, de dualiteit ervaren. Laat liever je gedachten met rust, trek je aandacht terug uit de verschijnselen, de illusie. Kijk en voel wat er al is, wat er in je leeft. Als je maar diep genoeg gaat kom je altijd bij Hetzelfde uit. Er is geen verschil tussen God, jou, de ander en de wereld. Je bent al dat grenzeloze, tijdloze Goddelijke Wonder (spul) dat aanwezig en Bewust is. Right here, right now <


Sharlih

Het onbenoembare wonder van het Zijn wordt door Sharlih op onalledaagse wijze aangeduid als Wonderspul, de wonderlijke, allesomvattende ‘substantie’ die zijn eigen onbegrensde, tijdloze aard is vergeten. “Het is het naamloze dat onder vele namen bekend staat, dat verguisd wordt en aanbeden, maar eenmaal herkend wordt het een alledaagse verwondering.”

TEKST SHARLIH