Bijeenkomsten met Sharlih
Open aandacht is geen concentratie
Voor zelfonderzoek is een open aandacht nodig, dit is het tegenovergestelde van concentratie. Bij concentratie is de aandacht doelgericht op iets wat we willen bereiken. Gericht op één ding en al het andere uitsluitend. In praktische zin onontbeerlijk, maar niet voor het ontdekken van je ware Aard.
Bij open aandacht is de aandacht vrij van de activiteit van het denken. Zonder ergens speciaal op gericht te zijn. Helemaal bewust van wat er nu is, zonder daar over te oordelen of er conclusies aan te verbinden.
Laten we als voorbeeld het ruisen van de blaadjes in de wind nemen. Achter onze tuin staan populieren en de bladertooi maakt bij een beetje wind een prettig, rustgevend geluid. Dat is alweer een label, maar wordt op dat moment zo ervaren.
De aandacht is bij het horen van de wind in de bomen. Totdat de gedachten je meenemen in een verhaal, bijvoorbeeld de storm van vorig jaar. 'Die was zo zwaar, dat er toen veel bomen zijn omgewaaid.' De gedachte komt op: 'als dat dit jaar maar niet weer gebeurt' en 'zitten we hier nog wel veilig als het harder gaat waaien?' 'Dat moet ik goed in de gaten houden, voordat ik een tak op mijn hoofd krijg.'
Dit is dus geen open aandacht en wordt gestuurd door het (angstige) ik-
Als we doorzien dat dit alleen maar gedachten zijn kunnen we weer terugkeren naar het feitelijk beluisteren wat er hier, nu is. Eigenlijk moeten we het hele lichaam erbij betrekken en één groot oor worden, dat trekt de energie uit het denken, want energie volgt de aandacht. Als we de aandacht verder openen horen we niet alleen het ruisen van de wind, maar ook bijvoorbeeld de voorbij rijdende auto, de vogels, een kraaiende haan en de trekkers op het land. Van heel dichtbij tot veraf als één geheel. In dit luisteren is elke concentratie afwezig en deinen we moeiteloos mee op de golven van de geluiden.
Als er geen gedachten zijn en er is alleen maar een intens luisteren, verdwijnt de dualiteit van een 'ik' die geluiden hoort.
Zo kan de aandacht zich nog verder uitbreiden tot die oneindige Openheid, die zowel in ons als buiten ons ervaren wordt. Dan is het niet meer een beluisteren van iets, maar luisteren op zich. De aandacht wordt tastbaar in onze eigen energetische gevoelssfeer. Dan is de hoogste Intelligentie werkzaam: de heldere, bewuste, stille Openheid, voorbij elk geluid.
De open aandacht kun je ook oefenen bij onprettige zaken. Het is bijvoorbeeld heel leerzaam om met open aandacht naar de schreeuwende kinderen van de buren te luisteren, of naar een ander geluid waar je je gewoonlijk aan irriteert. Wordt je er kwaad om dan luister je niet met open aandacht. Neem dan pas op de plaats en laat het geluid helemaal toe. Stoort het geluid je niet meer, dan ben je op de goede weg.
Het Wad met een kijkje richting Schiermonnikoog